Esmer Gülüşlüm

Akhenaton

I

esmer gülüşlüm,
gezme bu yerlerde, bu saray eski.
avlanmış ceylanları bütün bir ömrün;
eğlenme diyorsam elbet bir sebebi var,
niçin nasıl gönül bilmez ki.

II

ülkesiz baharlar yetimi saçlarım;
dizkapaklarımda titreyişi ölümün.
bak, yetimin de soldu esmer gülüşlüm,
arsız hüzünler dudağı şiirler gibi.

okuma gözlerimi karanlıkta ne olur;
karanlıklar, yüreğimi bölüşür oldu.

III

ödedim erken gelişini bir baharın,
sana yorgun / bak / harfler bıraktım.
üşürsün diye avuçlarımda,
kırmızı açmayı son'dum çiçeklerden

IV

umarsız bu toprakta güneşi bekleyiş,
çelmedi umudumu esmer gülüşlüm.

V

azâbın sararken eskimiş yüreğimi,
eğlenme, var git sen açtığın ovalarda.
yitik şarkılar besteler bu toprak;
görme sakın solarken beni,
uzanıp giderken acılarımla.

VII

adımı şiirlerde arama;
ne olur, okuma karanlıkta gözlerimi.
eğilip yamaçlarına eski bir su gibi,
bak yandı damarlarım esmer gülüşlüm.
unut ki dinsin bu gözyaşım,
sancısı yüreklerimde bütün bir ömrün.

Mehmet Akif Ardıç (Akhenaton),
1999, Kahraman Maraş.

Akhenaton'un Diğer Şiirleri ❯❯