Her Aşk Karşındaki Olmaktır Aslında

Mehmet Akif Ardıç (Akhenaton)

Her aşk, karşındakinin öyküsünü yaşamaktır aslında.
Küçükken içinde büyüdüğü ev gibi.
Değişir insan, değişen her şey gibi...
Kendini inkâr edip yeniden yarattıkça.

Her aşk, karşı koymaktır aslında;
İnsanın inandığı kendi gerçeğine.
Ümitler, bir yalan uydurur; yürekse inanır
Anlatır o yalanı sonra, bir ömür mantığına

Her aşk, kaybolup yitmektir aslında;
Bilmediği bir ülkede, ıssız bir sokakta.
Cesaretli de aynı öper bir korkak da
Sevdiğini elinde bir biblo gibi tuttukça.

Her aşk, adım adım büyümektir aslında;
Kaldığı yerden devam eder tırmandıkça basamakları.
Her basamakta aşkın bir sırrını daha keşfeder;
Tam her şeyi öğrendim sandıkça.

Her aşk, kendini aramaktır aslında;
Gözlerinin içinde o en sevdiğinin.
Bir aynaya dönüşürler, mühürlü ve depderin;
Sevgileriyle birbirlerini yansıttıkça.

Her aşk, teslîm olmaktır aslında
Koymaktır sehpasına kalbini, öldürmesi için celladın.
Her ayrılık, yürekten de bir parça götürür;
Nefes alamaz insan, birgün yüreksiz kaldıkça.

Her aşk, karaya vurmaktır aslında;
Ölü bir balık gibi nârin yüreklerin.
Tamir eder başka bir yürek; kırdığını eskisinin
Kendini şefkatli bir anne yerine koydukça...

Her aşk, tamamlamaktır aslında
Bir diğerinin eksik bıraktığını.
Sadece perdeleri değişir ve sadece halıları
Ev, aynı evdir; içinde oturan hep başkalaştıkça.

Her kadın, başka bir erkek yaratır aslında;
Denizler gibi dalgalı, hırçın çocuklardan.
Farkı yoktur merhametli bir anadan;
Bir bebek gibi onları göğsünde uyuttukça.

Her erkek, bir babaya dönüşmektir aslında;
Merhametten bozma kutsal bir adaktan.
Çenesini okşarken bile korkup kırmaktan
Küçük bir kız çocuğu gibi onu şımarttıkça.

Ve her ayrılık, bir kurşun sıkmaktır aslında;
Sansa da mutluluk, bitirmektir kavgaları.
Canı yanar hep rengi sapsarı;
Kendi kendiyle kavgaya tutuştukça.

Akhenaton.
22 Nisan 2010, Perşembe.

Akhenaton'un Diğer Şiirleri ❯❯